| تبلیغات | X | |
یکی از عناصر چهارگانه آمیخته بازاریابی، واسطه‌گری است. وظیفه این عنصر، انتقال کالا یا خدمت از تولیدکننده به مشتری نهایی است. طیفی از واسطه‌ها مثل عمده فروشها، خرده فروشها، دلالها، نمایندگان تولید، عاملان فروش، شرکت‌های حمل و نقل، انبارهای مستقل، بانکها، شرکت‌های تبلیغاتی و امروزه شبکه بزرگ و وسیع جهانی اینترنت عملیات انتقال را انجام می‌دهند. فناوری اطلاعات و ارتباطات در حوزه تجارت، نه تنها امکانات و تسهیلات متعددی برای شرکت‌های ارائه‌کننده محصولات و خدمات به شیوه سنتّی مهیا نموده و باعث پیشرفت چشمگیر آنان شد، بلکه موجب ایجاد بنگاه‌های جدیدی شد که تنها به ارائه خدمات و سرویس‌ها روی شبکه اینترنت پرداخته یا به‌طور موازی در هر دو حوزه سنتی و نوین مشغول به فعالیت گردیدند. با گسترش اینترنت، نیازهای جدید، منابع جدید، محصولات جدید، نگرش‌ها و راه‌های جدید برای کسب و کار و همینطور ارزش‌های جدید برای بنگاه و مشتری به وجود آمدند و مباحثی نظیر اقتصاد دیجیتالی مطرح گردید که با نگرش کاهش قیمت محصول/سرویس برای مصرف‌کننده تا نزدیک صفر و کسب درآمد از راه‌های دیگر وارد عرصه شدند. در نهایت تولد واسطه‌های الکترونیکی به جای واسطه‌های فیزیکی نمایانگر حضور واسطه‌ها در دنیای شبکه‌ها در قالب جدید است.
https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%88%D8%A7%D8%B3%D8%B7%D9%87%E2%80%8C%DA%AF%D8%B1%DB%8C
چه مالک پلتفرم تجارت الکترونیک باشید و چه فقط حضور آنلاین خود را حفظ می کنید، می خواهید یک سیستم پرداخت ایمن، سریع و آسان برای استفاده به مشتریان خود ارائه دهید. راه حل پرداخت انتخابی باید هم نیازهای مشتریان و هم کسب و کار شما را برآورده کند. بنابراین، باید از تقلب محافظت شود، از انواع روش های پرداخت پشتیبانی کند، استفاده از آن راحت باشد و با پلتفرم شما سازگار باشد.
برای پذیرش پرداخت های الکترونیکی و توانایی پردازش کارت های اعتباری یا نقدی، یک تاجر از درگاه پرداخت استفاده می کند. انتخاب درگاه پرداخت مناسب ارزهایی را که می‌توانید بپذیرید، کارمزد تراکنش، سرعت دریافت پول در حساب تاجر شما و روش‌های پرداختی که ارائه می‌دهید را تعیین می‌کند.
بر اساس گزارش Invespcro.com، بیش از 23 درصد از مشتریان سبد خرید خود را به دلیل سیستم پیچیده پرداخت (11 درصد) یا اطلاعات بیش از حد مورد نیاز برای تکمیل آن رها می کنند (12 درصد). این آمار تأیید می کند که انتخاب ارائه دهنده راه حل پرداخت مناسب به اندازه سایر جنبه های یک وب سایت تجارت الکترونیک خوب مهم است. اما، برای انتخاب راه حل پرداخت، ابتدا باید بدانیم درگاه پرداخت چیست و چگونه کار می کند.
درگاه پرداخت چیست؟
درگاه پرداخت سرویسی است که پرداخت ها را در فروشگاه های آنلاین و آجری مجاز و پردازش می کند. یک دروازه به عنوان یک پورتال برای تسهیل جریان تراکنش بین مشتریان و بازرگانان عمل می کند. از پروتکل های امنیتی و رمزگذاری برای انتقال ایمن داده های تراکنش استفاده می کند. داده‌ها از وب‌سایت‌ها/برنامه‌ها/دستگاه‌های تلفن همراه به پردازنده‌های پرداخت/بانکها و برعکس منتقل می‌شوند.
درگاه های پرداخت می توانند انواع تراکنش های زیر را انجام دهند:
مجوز - نوعی معامله برای بررسی اینکه آیا مشتری وجوه کافی برای پرداخت دارد یا خیر. این شامل انتقال واقعی پول نمی شود. در عوض، در طول مجوز، یک تاجر اطمینان حاصل می کند که دارنده کارت قادر به پرداخت برای یک کالای سفارش شده است. تراکنش مجوز برای سفارش‌هایی استفاده می‌شود که ارسال/تولید آنها به زمان نیاز دارد.
ضبط - پردازش واقعی یک پرداخت مجاز قبلی که منجر به ارسال وجوه به حساب تاجر می شود.
فروش - ترکیبی از مجوز و گرفتن معاملات. دارنده کارت ابتدا مجاز است. سپس ممکن است وجوه تصرف شود یا نباشد. این یک پرداخت معمولی برای خریدهای فوری است، مانند خرید اشتراک یا بلیط الکترونیکی.
بازپرداخت - نتیجه یک سفارش لغو شده است که یک تاجر باید برای بازگرداندن پول، پردازش پرداخت بازپرداخت را اعمال کند.
باطل - شبیه بازپرداخت است، اما اگر هنوز وجوه جمع آوری نشده باشد، می توان آن را انجام داد.
جریان پردازش پرداخت
زیرساخت پردازش پرداخت آنلاین کمی پیچیده تر از آن چیزی است که تصور می کنید. برای مشتری، یک پنجره کوچک یا یک وب سایت جداگانه نشان داده می شود که در آن باید از طریق پرداخت عبور کنند. اما در واقع، پردازش شامل چندین مؤسسه مالی یا ابزار است که داده‌های تراکنش را در هر دو طرف تأیید می‌کنند و به مشتری اجازه می‌دهند در چند ثانیه خرید را تکمیل کنند.
مشتری. مشتری دکمه «خرید» را فشار می‌دهد و فیلدهای لازم را برای ارسال داده‌های تراکنش پر می‌کند. داده ها رمزگذاری شده و از طریق یک اتصال SSL به وب سرور تاجر ارسال می شود.
تاجر و درگاه پرداخت. پس از دریافت اطلاعات تراکنش، یک تاجر آن را از طریق کانال SSL رمزگذاری شده دیگری به درگاه پرداخت منتقل می کند. اگر هر یک از داده ها توسط درگاه پرداخت ذخیره شود، در نوع خاصی از ذخیره سازی ایمن مستقر می شود. معمولاً دروازه‌ها شماره کارت اعتباری واقعی را ذخیره نمی‌کنند، بلکه توکن‌ها را ذخیره می‌کنند.
پردازشگر پرداخت اطلاعات به پردازشگرهای پرداخت می رود. اینها شرکت هایی هستند که خدمات پردازش پرداخت را به عنوان بازیکنان شخص ثالث ارائه می دهند. پردازشگرهای پرداخت هم با حساب تاجر و هم با یک دروازه پرداخت متصل هستند و داده ها را به عقب و جلو انتقال می دهند. در آن مرحله، یک پردازشگر پرداخت تراکنش را به یک شبکه کارت (ویزا، مسترکارت، امریکن اکسپرس و غیره) منتقل می کند.
ویزا مسترکارت امریکن اکسپرس دیسکاور. نقش شبکه کارت تأیید داده های تراکنش و ارسال آن به بانک صادرکننده (بانکی که کارت اعتباری دبیت دارنده کارت را تولید کرده است) است.
بانک صادر کننده. بانک صادرکننده نیز درخواست مجوز را می پذیرد یا رد می کند. در پاسخ، یک بانک کدی را به پردازشگر پرداخت ارسال می کند که حاوی وضعیت تراکنش یا جزئیات خطا است.
منبع : altexsoft